The Hoochies

KTBA Vlierden (NL)
2016, february 28

club: KTBA Vlierden (NL)
artist: The Hoochies

concert report & photo: Nicolien
© Rootsville 2016

De band bestaat uit: Richard Koster, zang en harmonica (Cuban Heels) en Roelof Meijeringh op gitaar (Boyd Small, Memo Gonzalez) vormen de spil van deze nieuwe band. De ritmesectie bestaat uit: Lut Luttink op bas (Drippin’Honey) en Chiel ten Vaarwerk op drums (Cuban Heels).

In bovengenoemde bands hebben de mannen al hun sporen verdiend en zijn daarom zeker geen onbekenden in het Blues circuit. Verder hebben de mannen al vaak met elkaar op het podium gestaan. Het leek daarom ook de juiste tijd om samen iets op te starten en hun gezamenlijke passie voor de ongepolijste blues te delen.

Met overtuigende Chicago-stijl Bluesharp, rauwe Blues en Boogie in de traditie van Little Walter, The Red Devils, Sean Costello. Vette Blues en aanverwante stijlen staan op het menu. Ze spelen de Blues als of ze door de duivel op hun hielen worden gezeten.
Het is goed 16.00 uur als The Hoochies het podium betreden en meteen stevig inzetten met Devil Woman. Ze hadden direct de volle aandacht van het publiek wat in grote getale aanwezig was. Het repertoire bestond uit veel nummers van Cuban Heels en Drippin’Honey maar ook van Sean Castello, The Paladins en Lester Butler. Na enkele nummers werd Kim Snelten als gastspeler het podium opgevraagd om meteen met een slow nummer Sit Down Baby mee te spelen op de harmonica. Kim kent alle bandleden al vele jaren en vond het een eer met ze mee te mogen spelen. Hij vertelde dat hij Richard nog steeds Billie noemt, iets wat voorkomt uit hun jeugd jaren. Het “rauwe” gitaarspel van Roelof op de Gibson Les Pal was magnifiek, de stevige bas van Lut op een Fender Squier VI en de drums van Chiel legde een stevige basis.

Na een korte pauze ging ze weer vol energie verder. Hun performen van het nummer Don’t Trouble (Sean Castello) was geweldig. Ook Kim Snelten mocht een nummer zingen, Mellow Down Easy. Kim gaf aan dat dit het enige nummer is wat hij zingen kan. Richard en Kim hielden ook nog een harmonica battle, wat iedereen zeer kon waarderen. Ook de solo van Roelof op de Fender Stratocaster was om van te genieten. Lut heeft de laatste paar nummers op zijn 4 snarige Bas gespeeld. Ze sloten af met het nummer Automatic (Lester Butler) maar we konden er geen genoeg van krijgen dus kwamen de mannen nog terug voor een vette toegift.

Ik kan alleen maar zeggen dat dit weer een optreden was om door een ringetje te halen. Wat een enthousiasme en energie die op het podium vrijkomt, ruim 3 uur hebben we kunnen genieten van The Hoochies. Ik ga de band zeker volgen en hopelijk komt er snel een CD van ze uit.